کارخانه‌ای که «هیولاها» در آن متولد می‌شدند فقط یک جلوه هالیوودی تخیلی در یک انیمیشن جذاب نبود بلکه نمایی از تلاش برای تولید انسان‌هایی کپی شده بود که همه ابعاد زندگی‌شان به هم شباهت داشته باشد.
شفاآنلاین>سلامت>کارخانه‌ای که «هیولاها» در آن متولد می‌شدند فقط یک جلوه هالیوودی تخیلی در یک انیمیشن جذاب نبود بلکه نمایی از تلاش برای تولید انسان‌هایی کپی شده بود که همه ابعاد زندگی‌شان به هم شباهت داشته باشد.
به گزارش شفاآنلاین:در این نما از سبک زندگی، همه باید یک شکل و هم‌قواره شوند و اگر تفاوتی وجود دارد فقط باید در جزئیات باشد. چنین انسان‌هایی باید نیاز‌های مشترکی نیز داشته باشند و در یک زمان توجه‌شان به یک موضوع خاص معطوف شود و درست مثل همان کارخانه هیولاسازی، افرادی با اشتراکات ظاهری زیاد از خط تولید خارج شوند. همه این مسائل نیز یک هدف بیشتر ندارد؛ زنده نگه داشتن چرخ انواع و اقسام صنایع با این توجیه عامه‌پسند که روز‌به‌روز باید زیباتر شد و برای این زیبایی خرج کرد.
داستان ناخن‌هایی که هر روز در ایران و جهان کاشته می‌شود و دست‌هایی که روز‌به‌روز بیشتر به یکدیگر شبیه می‌شوند نیز از همین فلسفه آب می‌خورد، چون صنعت زیبایی اگر بی‌مشتری بماند فاتحه‌اش خوانده است و برعکس اگر افراد مجاب به زیباتر شدن شوند و به سبک‌های جدید خلق جذابیت رو بیاورند این صنعت ریشه‌دارتر می‌شود. البته این سبک زندگی با همه الگو‌های یکسانی که عرضه می‌کند، چیزی به‌جز ظاهر افراد را هدف نمی‌گیرد، ظاهری که مدام باید با فرمان گردانندگان صنعت زیبایی تغییر شکل بدهد و میزبان ابداعات و رنگ و لعاب‌های تازه باشد. درواقع ذهن‌ها باید بر محاسن ظاهری متمرکز شود و دغدغه‌ای به غیر از دنبال‌کردن صفحاتی که چنین خدماتی را عرضه می‌کنند نداشته باشد. این همان تغییر سبک زندگی با روشی نرم و پنبه‌ای است؛ پنبه‌ای که سر فرهنگ‌های بومی و اصیل را می‌برد، ولی کسی دردش را احساس نمی‌کند، بلکه مصرف‌کنندگان به آنچه مصرف کرده‌اند تفاخر هم می‌کنند و برای هرچه جلوه‌گر بودن وقت و انرژی می‌گذارند.
صنعتی که آمد تا بماند
ناخن مصنوعی را یک دندانپزشک آمریکایی در دهه۵۰میلادی خلق کرد، پزشک مذکری که با یک ورقه نازک آهن و با دستگاه تراش دندان، از یک تکه ورق، چیزی شبیه ناخن ساخت. او این کار را کرد، چون در یکی از روز‌هایی که مشغول کار روی دندان یک بیمار بود ناخنش آسیب دید و طبیعتا کار بدون ناخن برایش سخت می‌شد. ولی معلوم نیست او و برادرش به چه علت تصمیم گرفتند اولین خط تولید ناخن مصنوعی این بار نه با ورق فلزی که با نوعی پلیمر انعطاف‌پذیر را تولید کنند، شاید آن‌ها شنیده بودند که چند سده قبل بانوان یونانی با استفاده از ورق‌هایی خاص یا قرار‌دادن پوست پسته روی ناخن‌های خود برای زیباتر شدن تلاش می‌کردند. به هر حال هر چه بود، صنعت رو‌گرداندن از ظاهر طبیعی ناخن و گذاشتن نقاب زیبایی بر آن رونق گرفت و مدام در مورد فوایدش تبلیغ شد تا این‌که میلیون‌ها نفر در جهان مصرف‌کننده دائمی این محصول و جویندگان پر‌و‌پا قرص محصولات و طرح‌های جدید باشند. درواقع نزدیک به۷۰سال است که صنعت خدمات زیبایی با جد و جهد روی استفاده از ناخن‌های مصنوعی (که یک شعبه آن کاشت ناخن است) تمرکز دارد و موفق هم عمل کرده، چون دست‌های شبیه به هم دست‌هایی که انگار از یک کارخانه و از یک نوع تفکر بیرون آمده‌اند همه جا دیده می‌شوند بدون آن که کسی درباره مضرات این کار حرف بزند.
معجون ضدسلامت
ناخن‌ها وقتی کاشته می‌شوند و جلا دارند، ظاهرشان فریبنده است، اما همین که چند روزی از دست‌ها کار کشیده می‌شود و ناخن‌های اصلی رشد می‌کنند این هوو‌های مصنوعی دیگر جلوه ندارند. آن‌وقت است که نوبت به تعویض ناخن‌ها می‌رسد؛ یعنی ثبت یک درخواست تازه از صنعت خدمات زیبایی. اما در همان حال که ناخن‌های کاشته شده از ریخت می‌افتند ناخن‌های حبس شده در زیر آن‌ها نیز گرفتار ماجرا‌های پیچیده‌ای می‌شوند که مردم عادی آن را به زشت و خراب شدن ناخن‌ها تعبیر می‌کنند و متخصصان به ایجاد انواع و اقسام بیماری و لانه کردن میکروب‌ها و قارچ‌ها در ناخن.
امیرهوشنگ احسانی، متخصص پوست و مو می‌گوید: «مشکل اساسی کاشت ناخن این است که می‌تواند پایه اصلی ناخن را از بین ببرد و به «مینا» و «ماتریس» که دو‌بخش اصلی ناخن هستند صدمه وارد کند.» به‌گفته او تخریب مینای ناخن قابل ترمیم نیست و درمان اگزما و خارش‌های شدیدی که پیرامون ناخن ایجاد می‌شود و حاصل استفاده از چسب‌های شیمیایی است، به آسانی درمان نمی‌شود. محمد سعیدی، دیگر متخصص پوست و مو نیز از آسیب به بافت ناخن به‌واسطه تکرار کاشت اشاره می‌کند و ماجرایی را که دور از چشم افراد رخ می‌دهد، این‌چنین به تصویر می‌کشد: «با کاشت ناخن، بافت آن دچار مشکل می‌شود به‌طوری که در آن روزنه‌هایی ظاهر می‌شود که به‌دلیل استفاده از مواد شوینده و آب، به محل خوبی برای رشد قارچ‌ها تبدیل می‌شود. قارچ‌ها با گذشت زمان رشد می‌کنند، اما از دید فرد پنهان می‌مانند تا زمانی که ناخن برداشته شده و فرد متوجه بیماری حادش می‌شود.» به‌گفته او اگر مینای ناخن از بین برود در اغلب موارد ترمیم نمی‌شود و در برخی افراد فقط با گذشت زمان طولانی ناخن به حالت طبیعی‌اش برمی‌گردد. اما آیا گردانندگان این صنعت چیزی از این حقایق به مردم می‌گویند؟ خیر. آن‌ها اگر با شکایت مردم نیز رو‌به‌رو شوند همه تقصیر‌ها را به گردن ناخن‌کار‌های غیرماهر می‌اندازند کسانی که دیوارشان کوتاه است و فقط حلقه‌ای از زنجیره‌ای هستند که تولیدکنندگان محصولات زیبایی را به مصرف‌کننده نهایی وصل می‌کنند.روزنامه جام جم
به گزارش شفاآنلاین:در این نما از سبک زندگی، همه باید یک شکل و هم‌قواره شوند و اگر تفاوتی وجود دارد فقط باید در جزئیات باشد. چنین انسان‌هایی باید نیاز‌های مشترکی نیز داشته باشند و در یک زمان توجه‌شان به یک موضوع خاص معطوف شود و درست مثل همان کارخانه هیولاسازی، افرادی با اشتراکات ظاهری زیاد از خط تولید خارج شوند. همه این مسائل نیز یک هدف بیشتر ندارد؛ زنده نگه داشتن چرخ انواع و اقسام صنایع با این توجیه عامه‌پسند که روز‌به‌روز باید زیباتر شد و برای این زیبایی خرج کرد.
داستان ناخن‌هایی که هر روز در ایران و جهان کاشته می‌شود و دست‌هایی که روز‌به‌روز بیشتر به یکدیگر شبیه می‌شوند نیز از همین فلسفه آب می‌خورد، چون صنعت زیبایی اگر بی‌مشتری بماند فاتحه‌اش خوانده است و برعکس اگر افراد مجاب به زیباتر شدن شوند و به سبک‌های جدید خلق جذابیت رو بیاورند این صنعت ریشه‌دارتر می‌شود. البته این سبک زندگی با همه الگو‌های یکسانی که عرضه می‌کند، چیزی به‌جز ظاهر افراد را هدف نمی‌گیرد، ظاهری که مدام باید با فرمان گردانندگان صنعت زیبایی تغییر شکل بدهد و میزبان ابداعات و رنگ و لعاب‌های تازه باشد. درواقع ذهن‌ها باید بر محاسن ظاهری متمرکز شود و دغدغه‌ای به غیر از دنبال‌کردن صفحاتی که چنین خدماتی را عرضه می‌کنند نداشته باشد. این همان تغییر سبک زندگی با روشی نرم و پنبه‌ای است؛ پنبه‌ای که سر فرهنگ‌های بومی و اصیل را می‌برد، ولی کسی دردش را احساس نمی‌کند، بلکه مصرف‌کنندگان به آنچه مصرف کرده‌اند تفاخر هم می‌کنند و برای هرچه جلوه‌گر بودن وقت و انرژی می‌گذارند.
صنعتی که آمد تا بماند
ناخن مصنوعی را یک دندانپزشک آمریکایی در دهه۵۰میلادی خلق کرد، پزشک مذکری که با یک ورقه نازک آهن و با دستگاه تراش دندان، از یک تکه ورق، چیزی شبیه ناخن ساخت. او این کار را کرد، چون در یکی از روز‌هایی که مشغول کار روی دندان یک بیمار بود ناخنش آسیب دید و طبیعتا کار بدون ناخن برایش سخت می‌شد. ولی معلوم نیست او و برادرش به چه علت تصمیم گرفتند اولین خط تولید ناخن مصنوعی این بار نه با ورق فلزی که با نوعی پلیمر انعطاف‌پذیر را تولید کنند، شاید آن‌ها شنیده بودند که چند سده قبل بانوان یونانی با استفاده از ورق‌هایی خاص یا قرار‌دادن پوست پسته روی ناخن‌های خود برای زیباتر شدن تلاش می‌کردند. به هر حال هر چه بود، صنعت رو‌گرداندن از ظاهر طبیعی ناخن و گذاشتن نقاب زیبایی بر آن رونق گرفت و مدام در مورد فوایدش تبلیغ شد تا این‌که میلیون‌ها نفر در جهان مصرف‌کننده دائمی این محصول و جویندگان پر‌و‌پا قرص محصولات و طرح‌های جدید باشند. درواقع نزدیک به۷۰سال است که صنعت خدمات زیبایی با جد و جهد روی استفاده از ناخن‌های مصنوعی (که یک شعبه آن کاشت ناخن است) تمرکز دارد و موفق هم عمل کرده، چون دست‌های شبیه به هم دست‌هایی که انگار از یک کارخانه و از یک نوع تفکر بیرون آمده‌اند همه جا دیده می‌شوند بدون آن که کسی درباره مضرات این کار حرف بزند.
معجون ضدسلامت
ناخن‌ها وقتی کاشته می‌شوند و جلا دارند، ظاهرشان فریبنده است، اما همین که چند روزی از دست‌ها کار کشیده می‌شود و ناخن‌های اصلی رشد می‌کنند این هوو‌های مصنوعی دیگر جلوه ندارند. آن‌وقت است که نوبت به تعویض ناخن‌ها می‌رسد؛ یعنی ثبت یک درخواست تازه از صنعت خدمات زیبایی. اما در همان حال که ناخن‌های کاشته شده از ریخت می‌افتند ناخن‌های حبس شده در زیر آن‌ها نیز گرفتار ماجرا‌های پیچیده‌ای می‌شوند که مردم عادی آن را به زشت و خراب شدن ناخن‌ها تعبیر می‌کنند و متخصصان به ایجاد انواع و اقسام بیماری و لانه کردن میکروب‌ها و قارچ‌ها در ناخن.
امیرهوشنگ احسانی، متخصص پوست و مو می‌گوید: «مشکل اساسی کاشت ناخن این است که می‌تواند پایه اصلی ناخن را از بین ببرد و به «مینا» و «ماتریس» که دو‌بخش اصلی ناخن هستند صدمه وارد کند.» به‌گفته او تخریب مینای ناخن قابل ترمیم نیست و درمان اگزما و خارش‌های شدیدی که پیرامون ناخن ایجاد می‌شود و حاصل استفاده از چسب‌های شیمیایی است، به آسانی درمان نمی‌شود. محمد سعیدی، دیگر متخصص پوست و مو نیز از آسیب به بافت ناخن به‌واسطه تکرار کاشت اشاره می‌کند و ماجرایی را که دور از چشم افراد رخ می‌دهد، این‌چنین به تصویر می‌کشد: «با کاشت ناخن، بافت آن دچار مشکل می‌شود به‌طوری که در آن روزنه‌هایی ظاهر می‌شود که به‌دلیل استفاده از مواد شوینده و آب، به محل خوبی برای رشد قارچ‌ها تبدیل می‌شود. قارچ‌ها با گذشت زمان رشد می‌کنند، اما از دید فرد پنهان می‌مانند تا زمانی که ناخن برداشته شده و فرد متوجه بیماری حادش می‌شود.» به‌گفته او اگر مینای ناخن از بین برود در اغلب موارد ترمیم نمی‌شود و در برخی افراد فقط با گذشت زمان طولانی ناخن به حالت طبیعی‌اش برمی‌گردد. اما آیا گردانندگان این صنعت چیزی از این حقایق به مردم می‌گویند؟ خیر. آن‌ها اگر با شکایت مردم نیز رو‌به‌رو شوند همه تقصیر‌ها را به گردن ناخن‌کار‌های غیرماهر می‌اندازند کسانی که دیوارشان کوتاه است و فقط حلقه‌ای از زنجیره‌ای هستند که تولیدکنندگان محصولات زیبایی را به مصرف‌کننده نهایی وصل می‌کنند.روزنامه جام جم
نظرشما
آخرین اخبار